Święta Maria Magdalena

Popularność kobiety

Święto: 22 lipca

Maria Magdalena podróżowała z Jezusem jako jedna z jego naśladowców i była świadkiem jego ukrzyżowania, pogrzebu i zmartwychwstania. Jest wymieniana z imienia co najmniej kilkanaście razy w ewangeliach kanonicznych, częściej niż większość apostołów.

Całkowicie przestarzały i całkowicie mizoginiczny, często słyszymy, że mężczyźni są jedynymi prawdziwymi „osobami”. Wszystkie kobiety byłyby takie same i nie można znaleźć w kobietach prawdziwej osobowości. Mówi się, że wszystkie kobiety są nastawione na pielęgnację i prowadzenie domu, niezdolne do racjonalnego myślenia i naturalnie zorientowane na zadowalanie mężczyzn i służenie im. „Jedynym racją dla kobiet jest kuchnia”. Ten seksistowski wizerunek kobiet jest w każdym razie oficjalnie przestarzały w kulturze zachodniej.

Mam jednak nadzieję, że w tej historii pokażę Wam, jak losy wszystkich kobiet uwidaczniają się w losach tej jednej kobiety.

Gdyby Maria Magdalena była mężczyzną, jej wiedza, jej wnikliwość, jej mądrość i jej miłość byłyby przykładem do dziś. Niestety(?) była kobietą. I tak w historii chrześcijaństwa została sprowadzona, zbezczeszczona i uznana za dziwkę. Maria Magdalena: Żaden inny mężczyzna ani kobieta nie rozumiał nauk Jezusa w takiej istocie, znaczeniu i głębi. Dlatego właśnie ona jest szczególnie tą, która może nam wyjaśnić, co Jezus naprawdę chciał nam powiedzieć. W swoim życiu była tą, której pozwolono raz po raz objawiać nauki Jezusa męskim uczniom Jezusa. Bez jej wyjaśnienia przesłanie Jezusa pozostałoby dla nich martwym i pustym listem. To ona uczestniczyła w ukrzyżowaniu i odwiedziła pusty grób. I nawet dzisiaj jest tą, która może objawić żywe znaczenie i znaczenie tego, czego Jezus chciał nas nauczyć. Jest wybitnym mediatorem, tłumaczem; przede wszystkim to ona może rozpalić w nas światło zrozumienia, świadomości i wglądu. Maria Magdalena była kobietą. Żyjąc w czasach, gdy kobiety były jeszcze postrzegane jako drugorzędne, podporządkowane mężczyznom. I dlatego musiała doświadczać, jak raz po raz została uciszona; przez mężczyzn. Czy musiała doświadczyć tego, jak była oczerniana za życia, ale także po śmierci, kiedy wciąż okazała się niebezpieczna dla męskiej supremacji.

Opiekuńcza Matka Maria wciąż jest na piedestale i mam nadzieję, że zawsze będzie. Dla tej drugiej Marii z Biblii, Marii Magdaleny, początkowo nie było miejsca w chrześcijaństwie. Maria Magdalena okazuje się jednak uosobieniem mocnych i mądrych kobiet. Żyła jako Panna, w tym sensie, że była niezależna od mężczyzny. Jest postacią biblijną, która może wzmocnić wierzące kobiety w ich samoocenie.

Maria Magdalena jest jedną z najsłynniejszych postaci Ewangelii. Jednak Biblia prawie o niej nie mówi. Mówi, że opłakiwała krzyż, jako pierwsza zobaczyła pusty grób i zmartwychwstałego Pana, a następnie szybko przeszła do przekazania innym uczniom swojego przesłania. Lucas mówi, że z niej „wyszło siedem złych duchów”. Co więcej, Biblia milczy na temat Magdaleny. Niemniej w tradycji chrześcijańskiej zaczęła prowadzić własne życie, podszyte erotyzmem. Maria Magdalena to kobieta, która przez wieki pobudzała wyobraźnię. Jest czczona i znieważana. Co pozostało z tego obrazu? Według niektórych to ona, a nie apostoł Piotr, była powierniczką Jezusa i która najlepiej rozumiała jego słowa. Portret ukochanego i nieufnego wyznawcy.

Ewangelia Maryi była ukryta od wieków. Nie znalazł się w kanonie i całkowicie zniknął z historii Kościoła. Mniej niż połowa tej ewangelii przetrwała; brakuje dziesięciu z dziewiętnastu stron. Przypadkowo niektóre fragmenty pojawiły się w Kairze w Egipcie w 1896 roku. Handlarz antykami oferuje na sprzedaż kilka arkuszy papirusu niemieckiemu uczonemu C. Reinhardtowi: napisane w języku koptyjskim. Antykwariusz nie mówi (lub nie może) wiele powiedzieć o pochodzeniu tych pism. Arkusze zostaną przekazane do Muzeum Narodowego w Berlinie. W 1912 chcą opublikować tekst, ale tak się nie dzieje z powodu powodzi w drukarni. Tekst ten został opublikowany dopiero w 1955 roku. W 1938 r. w starym zbiorze zwojów papirusu, napisanych po grecku, odkryto kilka wersetów. Ta kolekcja pochodzi z Egiptu. W 1945 r. w pobliżu Nag Hammadi w Egipcie pewien rolnik odnalazł słój zawierający 52 pisma z I wieku. Obejmuje to również część Ewangelii Maryi. Zostało to wydane w 1977 roku. Niektóre fragmenty można znaleźć w obu źródłach.

Ewangelia Maryi, a przynajmniej różne wersje i fragmenty, jakie posiadamy, została napisana prawdopodobnie w pierwszej połowie II wieku. Dlatego Ewangelia musi pochodzić z wcześniejszej daty. Uczeni zakładają teraz, że Ewangelia musiała zostać napisana około 100 lat, w czasach Ewangelii Jana. Oryginalny tekst był prawdopodobnie w języku greckim; niektóre fragmenty również zostały znalezione. Uderzające jest również to, że wszystkie fragmenty mają swój początek w Egipcie.

Autorką tej Ewangelii jest Maria Magdalena, chociaż sam tekst zawsze mówi o Marii, a nigdy o Marii Magdalenie. Ale tekst mówi o konflikcie między Piotrem a Marią i mówi się, że kochała ją bardziej niż innych uczniów. Była pierwszą uczennicą Jezusa Chrystusa. Z porównywalnych tekstów wiemy, że w obu przypadkach dotyczy to Maryi z kupieckiego miasta Magdali. A więc to jest Maria z Magdali, pierwsza i wielka apostołka. Maria Magdalena była wzorem kapłaństwa kobiet. Kościół od wieków stanowczo zaprzecza swojej roli ucznia Jezusa. Została pokonana i uznana za dziwkę, która całkowicie ją wyrzuca. Celowo porównano ją do innej Marii, nawróconej prostytutki.

Historyczna Maria Magdalena:
Ewangelie wspominają o trzech kobietach, które odegrały rolę w życiu Jezusa. Uzupełniają kobiecą trójcę.
Trzy biblijne kobiety to:

• Maria Magdalena (= z Magdali, El Mejdel, prosperujące miasto nad Morzem Galilejskim, legendarne (pytanie: przed czy po maryjnej legendzie?) z powodu luźnych obyczajów, jakie były tam zwyczajem. Magdala została zniszczona przez Rzymian w 75 r. Ta kobieta jest bardzo realistyczna przedstawiona przez Jana, kiedy wędruje po ogrodzie grobowym w wielkanocny poranek przed świtem, namiętnie szukając „swojego pana”, płacząc. Kiedy go znalazła, latała nim dookoła szyję (lub upadek na stopę, jeśli wolisz), po czym Jezus wypowiada słynne słowa: Noli me tangere! (ale oczywiście po aramejsku, co w obu przypadkach oznacza: „Nie trzymaj mnie ani nie dotykaj mnie Uczeni nie zgadzam się z tym jeszcze. Ta scena jest stałym elementem obrazów Zmartwychwstania od średniowiecza;
• „Grzesznica”, która kiedyś — podczas szlachetnego obiadu” wpadła jak burza, ucałowała stopy Jezusa, wysuszyła jej włosy, a następnie namaściła je. Łukasz opowiada tę historię w rozdziale 7; jest też termin „grzesznik”. W późniejszej dyskusji - w czcigodnym towarzystwie mężczyzn - Jezus chroni ją przed krytyką gospodarza. To, że była prostytutką, nie jest powiedziane w tak wielu słowach, ale określenie „grzesznica” i jej rozpuszczone włosy to sugerują. Po przypowieści o przebaczeniu Jezus wypowiada słowa: „Jej grzechy są jej odpuszczone, chociaż jest ich wiele, bo okazała wiele miłości”. (Przy okazji: oczywiście Jezus nie odnosi się tutaj do jej praktyki prostytutki, ponieważ prostytucja nie ma nic wspólnego z miłością);
• Maria z Betanii (która siedziała u stóp Jezusa, aby „uczyć” słów swojego „rabina”), siostra Łazarza i Marty w Ewangelii Jana (rozdział 12), namaszcza stopy Jezusa jako grzesznika prawie identycznie w Ewangelii Łukasza 7. Wysusza je również włosami. Utożsamienie kobiety 2 i kobiety 3 (a przez kobietę 2 zatem także z kobietą 1) jest niemożliwe według odmiennej chronologii i geografii Ewangelii, ale literacko bardzo kuszące. . Kościół Wschodni nigdy tego nie zrobił. Nadal wyróżnia Maryję z Betanii i Marię z Magdali; z drugiej strony w Kościele zachodnim, w słynnym kazaniu o Marii Magdalenie w VI wieku, Grzegorz Wielki uczynił tę identyfikację tak gruntowną, że dopiero w XVI wieku (humanizm i reformacja) można było ponownie je rozdzielić na podstawie historycznych krytycznych badań pism świętych. Znany francuski historyk Georges Duby nie waha się nazwać połączenia tych trzech postaci kobiecych genialnym wynalazkiem Ojców Łacińskich. W końcu (wyimaginowany) portret kobiety, który powstaje, jest tak niesamowicie bogaty, że stała się jedną z najbardziej wpływowych postaci kobiecych w historii Europy. Uzupełniając zawsze czystą Matkę Dziewicę Maryję, ta złożona postać ukazuje wiele z wizji Kościoła „niewiasty” i „kobiecości”.

Grzegorz z Antiochii kazał Jezusowi dać następujący rozkaz kobietom: „Idźcie i oznajmijcie moim uczniom tajemnice, które widziałyście. Bądź pierwszym nauczycielem nauczycieli. Piotr, który mi się wyparł, musi usłyszeć, że ja również mogę wybrać kobiety na moje apostołki”. Maria Magdalena w średniowieczu Maria Magdalena działała szczególnie w średniowieczu jako heroiczna przeciw-postać w opresyjnej męskiej kulturze. Była podziwiana
- jako kobieta, która była pierwszym świadkiem zmartwychwstania;
- jako kobieta, która uczyła Apostołów prawdy, kiedy od niej odchodzili;
- jako kobieta, która głosiła - kiedy kobietom zabroniono głosić;
- jak kobieta, która pokonała męską dominację.
Oddanie Magdalenie osiągnęło wielkie wyżyny. Znajdujemy ją na posągach, zamrażarkach, panelach ołtarzowych oraz w iluminowanych rękopisach. Zazwyczaj jest przedstawiana w chwili, gdy zostaje posłana przez Chrystusa, jako czytająca Pismo Święte lub głosząca ludziom kazania. XII-wieczny psałterium ukazuje, jak przemawia do zgromadzenia apostołów, którzy z szacunkiem słuchają. Wyraźnie funkcjonował jako wyraz przekonania ludu, że kobieta rzeczywiście może mieć udział w pełnym kapłaństwie.