Wonderbaarlijke Genezing

Het verhaal van Leo de Bondt en de start van Marypages

De grote verandering in mijn leven

Wat ging er aan vooraf?

Ik ben opgegroeid in een anti-katholiek gezin en werd Nederlands Hervormd opgevoed. Mijn grootvader Leendert de Bondt was een gereformeerde bonder en koster van de N.H.-kerk in Lexmond. Op 29 juli 1962 ontmoette ik Joke, een meisje uit een streng RK gezin uit een klein dorp in het Westland. Het was liefde op het eerste gezicht en groeide uit tot de meest zuivere en ware liefde, die er is. Ik was 20 jaar oud en dienstplichtig militair bij de Koninklijke Marine; zij was nog 15, maar bijna 16 jaar oud. Eerst toen ze 17 was, mocht ik bij haar thuis komen. Al snel kreeg ik te verstaan, dat ik Rooms-katholiek moest worden, of anders "wegwezen". Ik was hier fel tegen, maar mijn liefde was te groot om er een geloof tussen te laten zitten. Daarom werd ik Rooms-katholiek. Voor deze vrouw had ik elk geloof aangenomen. Er is immers maar één God voor ons allemaal.

Mijn vrouw Joke en ik

Huwelijk Leo en Joke op 4 oktober 1966

Wij trouwden op 9 september 1966 voor de burgerlijke stand in Schipluiden en op 4 oktober 1966 in de R.K.-kerk te Den Hoorn ZH. Joke vroeg op de huwelijksdag om in de kerk ook voor het Maria-altaar te bidden en daar een bloemetje neer te zetten. Ik vond het prima, maar ik wist niets van de gevoelens, die mensen voor de Maagd Maria konden hebben. Ik wist alleen dat Maria de moeder van Jezus was.

Op 14 april 1967 kregen we een lief dochtertje Monique en op 2 maart 1968 een lieve zoon Robin. Later zouden we nog een zoon (Alwin) en een dochter (Anique) krijgen en allen zijn uit een enorm sterke liefdesband geboren. Monique stierf op 14 juli 1972 aan leukemie. Zij was toen precies 5 jaar en 3 maanden oud. Met tussenpozen was zij al 2 jaar in het ziekenhuis in Delft en later in Leiden behandeld. De behandelende specialist in het Academisch Ziekenhuis had ons al die tijd voorgelogen. Hij zei: "Het is erger dan een verkoudheid, maar je kon er 100 jaar oud mee worden". Allemaal grove huichelachtige leugens. Des te moeilijker was de plotselinge dood en het vroegtijdige onverwachte afscheid van Monique. Het was om gek van te worden. We hebben een priester gebeld om de laatste riten te geven voordat Monique stierf. Het was zo'n koude bedoeling, dat ik op dat moment het vertrouwen in het geloof verloor.

Monique

Het verdriet en de haat

Mijn vrouw en ik kwamen in een diep dal te zitten. Mensen, die we net hadden leren kennen in on ze nieuwe woonplaats Kampen gingen ons mijden, want ze wisten zich geen houding te geven. Ik haatte een God, die ons zoiets vreselijks kon aandoen. Zo iemand kon onmogelijk bestaan en mocht hij wel bestaan, waarom zou ik dan iemand aanbidden, die mij zoiets had aangedaan. Ik zweerde mijn geloof af. Ik schold op alles wat maar godsdienstig was. Ik voelde mij atheïst en zo ging dat 15 jaar lang door tot 1987, het begin van het Mariajaar.

Toen riep Maria mij

Ik kan het echt niet anders formuleren. In het begin van het Mariajaar 1987 kwam onze zoon thuis met een krantenknipsel uit de Telegraaf over Maria. Bij dat artikel stond een prachtige kleurenfoto van Maria. Het was een afbeelding van Maria, zoals zij voorkomt in de kerk St. Andrea delle Fratte in Rome. In deze kerk, waar deze mooie Maria hangt, kreeg een ongelovige Jood, genaamd Ratisbonne, een Mariaverschijning. Hij werd Rooms-katholiek, werd priester en stichtte een congregatie in Sion (Jeruzalem). Voor hij deze verschijning kreeg, haatte hij de kerk tot Maria hem riep. Ik voelde mij op dat moment ook een soort Ratisbonne. Ik heb via de Telegraaf, een reclamebureau in Nederland en een reclamebureau in Italië uiteindelijk een negatief van die mooie foto gekregen, deze laten uitvergroten en boven mijn bed gehangen. In dat krantenartikel stond letterlijk: ‘Ik haatte de kerk, tot Maria mij riep”. Die zin veranderde mijn leven volledig; een totale ommekeer. Ook vergelijk ik het wel eens met Saulus, die Paulus werd.

Deze foto heb ik samen met mijn zoon Robin genomen

De grote ommekeer

Bij het bekijken van een 4-tal T.V.- programma’s van de KRO over Maria en bedevaartplaatsen van Maria, gebracht door Gerard Reve, voelde ik binnenin mij van het ene op het andere moment zoveel, dat ik het nauwelijks onder woorden kan brengen. Vanaf de eerste beelden van het eerste T.V.-programma tot de laatste beelden van het vierde TV-programma over Maria zat ik constant te huilen. Op dat moment wist ik er geen raad mee.

Daarna ging ik mij op religieuze bladen abonneren; schreef brieven naar bedevaartplaatsen over de gehele wereld, bezocht vele malen Maria-bedevaartplaatsen, zoals Banneux, Beauraing, Parijs, Lourdes en Kevelaer en gaf vele honderden guldens en later euro's uit aan Maria-afbeeldingen en Mariabeelden, boekjes enz. Ik ging mij erg interesseren in alle Maria-verschijningen. Bovendien ging ik de wonderdadige medaille dragen.

Elk moment van de dag wilde ik Haar om mij heen zien. Ik ben een groot Mariavereerder geworden, ben mij meer en meer voor de bijbel gaan interesseren. Uiteindelijk heeft Maria mij weer volledig tot Christus teruggebracht. Inmiddels heb ik tientallen boeken en boekwerkjes over Maria aangeschaft.

Maar waarom?

Ik ging mij afvragen waarom dit met mij gebeurde. Hier had ik niet om gevraagd. Wat moest ik hier mee? Had Maria een bedoeling met mij? Ik dacht er aan om een boek te gaan schrijven over Mariaverschijningen, maar dat was een te groot financieel risico.

Mijn vraag aan Maria

Kerstmis 1988 berichtte mijn tweelingbroer Rob uit Sydney (Australië) mij, dat zijn zoontje Robbie levensgevaarlijk ziek was. Het kind had ná de waterpokken een virus opgelopen, dat de beschermlaag van de zenuwen had aangetast. Het was de gevreesde ziekte, die maar bij 2 op de 100.000 mensen voorkomt: het Guillain Barré syndroom. Hierdoor was het kind totaal verlamd en lag bijna 2 maanden in het ziekenhuis, waarvan 6 weken op de intensive care. Hij kon zelfs zijn oogleden niet bewegen en moest volledig worden beademd. Je kunt zeggen, dat hij de eerste 2 weken op het randje van de dood zweefde.

Mijn broer deed zijn werk vanuit het ziekenhuis, waar hij overdag en zijn vrouw 's nachts verbleef. De artsen wisten er geen raad mee en vreesden voor het leven van het kind. Na een aantal weken was er nog totaal geen teken van herstel. Ik bad op een avond in bed letterlijk tot Maria: "Ik voel, dat U een taak voor mij heeft en hoewel ik die op dit moment nog niet weet, beloof ik U, dat ik die opdracht zal uitvoeren, maar geef mij een teken, dat U echt bestaat en dat U een bedoeling met mij heeft door dit kind alstublieft beter te maken!"

Ik wist, dat ik dit eigenlijk niet mocht vragen; immers Maria hoeft Haar bestaan niet te bewijzen. Ik hoop dan ook, dat ze mijn zwakheid vergeeft.

Maria geeft antwoord

De volgende avond kwamen mijn vrouw en ik in onze slaapkamer, waar wij een enorme bloemengeur roken. Nu ben ik hooikoortspatiënt. Daardoor kan ik niet tegen luchtjes van parfum e.d. en komen er zelden bloemen in huis; zeker niet in de slaapkamer. Wij hebben de hele kamer nageplozen, maar de bloemenlucht was heel duidelijk aanwezig. Wij hebben er verder niet al te veel aandacht aan geschonken, maar een verklaring hiervoor konden we niet vinden.

Een dag later kregen mijn ouders een telefoontje uit Australië van een dolgelukkige vader met de woorden "de dokters hebben letterlijk gezegd, dat er een wonder moet zijn gebeurd, want Robbie is weer beter". De dokters waren verbijsterd, één dokter zei zelfs: "Er zijn een aantal dingen die we artsen niet kunnen verklaren. Dit was voor ons een wonder en het beïnvloed ons leven sterk, de manier waarop we denken en dagelijks leven".

Ik zocht geen enkele verbinding tussen de bloemenlucht en Maria, totdat ik van enkele geestelijken vernam, dat tekenen van bijzondere genaden en verschijningen van Maria vaak met bloemenlucht gepaard gaan. Toen legde ik duidelijk die verbinding en was ik knap van mijn stuk. Dat hij zo snel en helemaal beter is geworden is een mirakel. Ja dat alles gebeurde 35 jaar geleden. Ik heb vanuit Australië een krantenartikel van mijn tweelingbroer ontvangen, waarin het verhaal over het zieke kind staat. Daarin wordt ook duidelijk van iets onverklaarbaars, van een wonder gesproken.

Hieronder kunt U het verhaal hierover lezen uit een krant in Sydney, die hierover een artikel schreef:

Het uitvoeren van mijn belofte aan Maria

Toen kwam Internet. In 1998 startte ik, weliswaar in het klein, een pagina over Maria in het Nederlands. Kort daarop ging ik met vervroegde VUT en kreeg alle tijd om aan mijn homepage te werken. Ik kocht het domein marypages.com en startte deze page met de bekendste Mariaverschijningen vanaf 1830. Ik voel het als de opdracht van Maria. Waarom? Om Maria te bedanken en om Haar liefde over de hele wereld te verspreiden. Zij heeft mijn ogen geopend en mij weer terug bij Haar Zoon Jezus gebracht.

Nu is de pagina al in 11 talen:
- Nederlands
- Duits
- Engels
- Frans
- Pools
- Spaans
- Russisch
- Arabisch
- Hongaars
- Portugees
- Italiaans

Met vertalingen word ik vaak, maar niet altijd geheel belangeloos door mensen over de hele wereld geholpen.

Veel mensen putten kracht uit Marypages, zoals ook sommigen, die het leven niet meer zagen zitten. Zij kregen weer kracht om verder te gaan. Van een vrouw uit België kreeg ik te horen, dat zij zonder Marypages zeker zelfmoord zou hebben gepleegd. Vaak wordt er door mensen een gebed gevraagd voor een ziek familielid, voor een dreigend ontslag, een examen, enz. Veel mensen worden weer gesterkt en zelfs teruggebracht tot hun geloof. Soms voel ik me een missionaris en maatschappelijk werker tegelijk. Al die reacties doen mij erg goed en geven mij de kracht om door te gaan (soms wel 8 uur per dag).

In 2003 had mijn zoon Robin een reis naar Rome gewonnen voor 2 personen met als inzet mijn verhaal. Het toepasselijke is, dat wij vlogen met Virgin Airways. Wij hebben toen samen de kerk Sint Andrea delle Fratte bezocht en Maria persoonlijk bedankt. In die kerk hangt het wonderbaarlijke schilderij van Maria, dat mijn hele leven heeft veranderd (zie hieronder). Toen ik die kerk binnenkwam, werd ik enorm emotioneel, net als mijn zoon Robin. lk kreeg ik een ontzettend druk op mijn borst. Het leek of mij de adem werd ontnomen. Ik kwam een non tegen en barstte in tranen uit. Zij zei (vertaald): "Ja, de kracht van Maria is enorm in deze kerk"). Wij wilden het verhaal van de wonderbaarlijke genezing van Robbie aan enkele priesters vertellen, maar dat ging niet, omdat wij geen Italiaans spreken. Op dat moment kwam er een Duits en Italiaanssprekende vrouw de kerk binnen. Zij kwam op ons toe en zei: "Ik snap er niets van, het was alsof ik door een onzichtbare hand naar deze kerk werd getrokken; ik wilde eigenlijk helemaal niet naar deze kerk". Ik spreek goed Duits en heb alles via die vrouw aan de priesters kunnen vertellen en een kopie van mijn homepage, die over dit wonder gaat, afgegeven. Zij hebben dit wonder in hun kerkanalen bijgeschreven. Wij hebben toen zelfs de rozenkrans van Ratisbonne mogen zien, die in een kluis bewaard wordt. Ik voelde in die kerk 100% de aanwezigheid van Maria. Zij was daar op dat moment, dat weet ik zeker. Echt er is veel meer tussen Hemel en Aarde dan wij denken.

Ik heb in totaal wel zo'n 100.000 uur werk zitten in Marypages. Toen in met vervroegde VUT ging eind 2000 kon ik er zo'n 8 uur per dag of meer insteken. Nooit had ik verwacht, dat het aantal bezoekers zou gaan stijgen van enkele tientallen tot 10.000, soms wel meer dan 30.000 per dag. Reeds 4.500 mensen schreven al in het gastenboek en het bezoekersaantal zit momenteel al ver boven de 100 miljoen. Door het veelvuldige dataverkeer kon ik alle rekeningen niet meer zelf betalen en omdat ik  mijn geesteskind niet ten onder wilde laten gaan, is op 30 augustus 2007 de Stichting Marpages bij notariële akte opgericht en ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.. De bestuursleden zijn mijn oudste zoon Robin (penningmeester), mijn vrouw Joke (secretaris) en ikzelf (voorzitter).

Het bestuur van Marypages:

     

Op 4 augustus 2009 hebben wij, dankzij giften van donateurs, Marypages kunnen onderbrengen op een VPS (Virtual Private Server). De virtuele server wordt alleen door ons gebruikt. In de oude situatie deel je de server met andere homepages. Dus snelheid en betrouwbaarheid is hoger. Tevens is het gemakkelijker in gebruik, omdat alles bij elkaar staat en makkelijk uit te breiden is.

Door de opkomst van de smartphone en de tablet bleek Marypages niet meer geschikt voor deze media. We werden door Google gestraft hiervoor en werden onderaan de ranking in de zoekmachine gezet. Wij hebben toen een bureau voor webdesign in de arm genomen, die heel Marypages geschikt maakte voor alle moderne media op 5 april 2018. We zijn al met al bijna jaar bezig geweest om alles te regelen/uit te laten voeren.

Marypages beschikt nu over een beveiligingscertificaat, een eigen gastenboek en een eigen donatiemodule.

Grootvader Leo de Bondt (82)