Therese Neumann

Zieneres en Mystica
8 april 1898 - 18 september 1962

Therese Neumann werd geboren op 8 april 1898, in de nacht van Goede Vrijdag / Heilige zaterdag in Konnersreuth, Beieren (Oberpfalz) Duitsland. Ze was de oudste van elf kinderen van Ferdinand Neumann, een kleermaker, en zijn vrouw Anna Grillmeier. Zoals toen gebruikelijk was, werd ze al gauw na de geboorte, op Paaszondag, 10 april 1898, gedoopt in de parochiekerk St. Laurentius in Konnersreuth. Therese groeide op onder eenvoudige omstandigheden. Haar leven beperkte zich tot het werk thuis. Er was niet veel gelegenheid om te spelen, omdat elk kind in dit gezin zich nuttig moest maken op de kleine boerderij of in de kleermakerij. De ouders gaven hun kinderen een streng christelijke opvoeding. Therese bezocht de basisschool van 1904 tot 1911. Ze stond bekend als een vlijtige en goede leerling.

Het geringe inkomen van de ouders maakte het noodzakelijk, dat de kinderen iets geld gingen bijverdienen. Om die reden, werkte Therese het laatste half jaar van de basisschool (1910-11) 's middags in het Kasteel van Fockenfeld. Toen ze 14 jaar oud was, werkte ze fulltime als dienstbode op een vrij grote boerderij in Konnersreuth. Daarom was het voor haar gedurende de jaren 1911 - 1914 alleen mogelijk de zondagschool te bezoeken. Op haar eindrapport, bij het verlaten van de school, had ze goede tot zeer goede cijfers voor de vakken godsdienst, lezen, rekenen en schrijven. Therese was een intelligent en gezond kind. Tijdens haar schooljaren was er niets buitengewoons aan haar opgevallen. Ze stond bekend om haar vrolijke karakter en toonde al op jonge leeftijd grote verantwoordelijkheid. Op 12 juli 1908 kreeg ze van bisschop Antonius von Henle in Waldsassen het Heilig Vormsel toegediend. Op 18 april 1909 ontving ze haar Eerste Heilige Communie.

Toen Therese 15 jaar oud was, wilde ze missiezuster worden in Afrika. Ze nam hiervoor op 2 februari 1912 contact op met de missiebenedictines in Tutzing aan het Starnberger Meer. Maar de Eerste Wereldoorlog, die in 1914 uitbrak, verhinderde haar intrede in deze orde. Toen haar vader in 1914 onder de wapenen werd geroepen, beloofde Therese haar ouders met haar intrede in het klooster te wachten, tot haar vader weer uit de oorlog was teruggekeerd. Toen haar vader met verlof thuis kwam, bracht hij een devotieprentje mee van Theresia van Lisieux. Therese Neumann raakte erg geïnteresseerd in Theresia van Lisieux. Ze ging haar biografie bestuderen, haar vereren en bidden voor haar zaligverklaring.

Op 10 maart 1918 veranderde een tragische gebeurtenis haar leven. Bij een brand op een boerderij in Konnersreuth dreigden de vlammen over te slaan naar de aangrenzende boerderij van de werkgever van Therese. Bij de bluswerkzaamheden gaf ze, op een krukje staande, urenlang emmers met water door. Toen ze na 2 uur, drijfnat van het bluswater weer een volle emmer omhoog wilde tillen, kreeg ze een hevige stekende pijn in haar rug. Ze kon nog slechts gebukt en met veel pijn lopen. Maar ze vond het haar plicht haar werk op de boerderij direct weer te hervatten. Bij het uit de kelder halen van een zak aardappels viel ze op haar achterhoofd op de keldervloer en verloor een deel van haar gezichtsvermogen.

Geboortehuis Therese Neumann in Konnersreuth

In de maanden die volgden, wilde Therese zich echter nuttig blijven maken, maar er vonden opnieuw ongelukken plaats door valpartijen. Op 22 oktober 1918 viel ze opnieuw, waardoor haar gezichtsvermogen nog verder achteruit ging. Na een flinke griep werd zij ook verlamd en volledig bedlegerig. Verschillende dokters behandelen haar, maar er kwam geen vooruitgang in haar situatie. Ze kreeg last van pijnlijke spierkrampen en zenuwontstekingen. In maart 1919, toen Therese op een stoel naast haar bed zat, kreeg ze weer een krampaanval, waardoor zij van de stoel op haar hoofd viel. Ze bleef gedurende enkele dagen bewusteloos en toen ze weer bijkwam was ze volledig blind en later ook doof. Ze was nu volledig aangewezen op de hulp van haar familie.

Maar op 29 april 1923, de dag waarop Therese van Lisieux (Theresia van het Kindje Jezus) zalig werd verklaard, gebeurde er een miraculeuze genezing. Therese Neumann kreeg, na vier jaar blind te zijn geweest, haar gezichtsvermogen weer terug. Ze kon ook weer lopen en was volledig genezen van haar kwalen. Vanaf 1926 kreeg Therese visioenen. Op 4 maart beleeft ze haar eerste visioen, waarin Jezus in de tuin van Gethsemane verscheen, vlak voor het Laatste Avondmaal. Therese zou tot haar dood visioenen hebben. Naar verluidt zou zij vanaf die tijd tot haar dood in 1962 enkel op water en de heilige communie geleefd hebben.

Zonder aanwijsbare oorzaak kreeg ze in maart 1926 stigmataverschijnselen, oftewel de merktekens van Jezus Christus. Ze kreeg wonden op haar rug, haar voeten en handen. De wonden gingen steeds op vrijdag open en Therese verloor daarbij een halve liter bloed. Deze stigmataverschijnselen hielden dertig jaar aan. Maanden na de eerste wonden kreeg ze ook acht hoofdwonden, zoals door de doornenkroon van Jezus. Ieder jaar op Goede Vrijdag verergerden de wonden en beleefde Therese intens het lijden van Christus. Niet alleen bloedde ze uit haar hoofd, handen, rug, zij en voeten, maar ook vloeide er bloed uit haar ogen. Haar witte gewaad was ter hoogte van haart hart rood gekleurd door het bloed uit de wond in haar zij; de wond die eeuwen geleden door de lansstoot van een Romeinse soldaat aan Christus lichaam was toegebracht. Tijdens haar visioenen scheen zij ook Aramees te hebben kunnen spreken, evenals Latijn.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd zij, hoewel bedlegerig, door de Gestapo wegens vermeende staatsgevaarlijke activiteiten in het oog gehouden. Zo wist zij de situatie van personen aan het Oostfront te beschrijven, en voorspelde zij, dat Adolf Hitler en de nationaalsocialisten spoedig ten val zouden komen. Therese ontwikkelde ook paranormale gaven, kon uit haar lichaam treden en in het hiernamaals overleden dierbaren zien. Ze had vele visioenen en kon gedetailleerde beschrijvingen geven uit de tijd van Jezus, die later archeologisch konden worden bevestigd. Ook zag ze mensen tijdens hun stervensproces en de overgang naar de hemel.

Haar woonplaats werd al tijdens haar leven een bedevaartsoord. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog begon een stroom van bezoekers in Konnersreuth echt op gang te komen, waaronder ook veel Amerikaanse soldaten. Jarenlang ondervonden talrijke bezoekers door haar in hun nood hulp, raad en troost. Velen ontdekten hun geloof opnieuw en werden erin gesterkt. Nadat Therese vele jaren aan angina pectoris had geleden, stierf zij op 18 september 1962 op 64-jarige leeftijd. Zij werd begraven op het kerkhof van Konnersreuth. Op 13 februari 2005 maakte de bisschop van Regensburg, Dr. Müller, bekend, dat het zaligverklaringproces voor Therese Neumann was gestart.

Voor verdere informatie over Konnersreuth kunt u contact opnemen met:

Mr. Maximillian Solch
Lanzenweg 5
D-95692 Konnersreuth
Germany

Begrafenis van Therese Neumann