Onze Lieve Vrouw van Kerselare

Kerselare is een druk bezochte Mariale bedevaartplaats. Jaarlijks komen er in Kerselare veel groepen, zelfs van ver en te voet, die in de kapel een viering hebben.

De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare is een kapel in de Belgische gemeente Oudenaarde. De kapel is gelegen nabij het dorp Edelare in het gehucht Kerselare op de Edelareberg en maakt deel uit van het bedevaartsoord.
De kapel is gewijd aan Onze Lieve Vrouw van Kerselare.

Geschiedenis

Volgens een legende werd in 1452 een Mariabeeld aan een kersenboom gehangen. De eerste steen werd gelegd op 10 juli 1457 en een eerste mis werd opgedragen op 2 juli 1455. De kapel werd ingewijd op 3 mei 1460. In de 15e eeuw verrees bij het beeld een bedevaartsoord.
In 1570 werd de kapel vergroot in opdracht van Jacob van Joigny, baron van Pamele. Dit was waarschijnlijk het gevolg van een gelofte van de vader van de baron die in Egypte door een krokodil was aangevallen. Een gebalsemde krokodil werd in de kapel ontvangen als votiefbeeld, maar werd in 1804 en 1860 vervangen door een beschilderde houten krokodil door beeldhouwer Van Biesbroeck. De oude kapel uit de 15e eeuw werd een zijkoor van de nieuwe 16e-eeuwse kapel.
In 1961 werd de 15e-eeuwse kapel door brand verwoest, waarbij alleen het beeld van Onze-Lieve-Vrouw werd gered. Om op deze plek een nieuwe kapel te bouwen, werd door de kerkfabriek een internationale architectuurwedstrijd uitgeschreven. Het winnende ontwerp is van architect Juliaan Lampens.
De bouw begon in 1963 en de eerste dienst werd gehouden in de kapel in 1965. Na de inhuldiging van de kapel werden de betonnen banken vervangen door stoelen en kwam het altaar op een tapijt te rusten.
In de jaren tachtig werden enkele glas-in-loodramen opgehangen.
In 2005 kwamen er stukken beton los en werd vastgesteld dat de kapel last had van betonrot. De dakplaat van de kapel was in de slechtste staat met 83% van de wapening van het beton aangetast. In 2012 zijn gele steunpalen geplaatst om het dak te ondersteunen.
Sinds 2009 is de kapel beschermd als monument.

Gebouw

De kapel is opgetrokken in ruw beton onder een schuin dak, waarbij de architectuur radicaal is teruggebracht tot de essentie. Dit schuine dak vormt een helling die de heuvel als het ware verlengt. Oorspronkelijk waren de kerkbanken ook van beton.