Zalige Margaretha van Castello
1287 - 1320
Feestdag: 13 april
Ook bekend als: Margaretha van Citta-di-Castello; Margaret van Metola
Toen Margaret 6 was, lieten haar ouders haar opsluiten in een kleine cel naast de familiekapel. Ze kon niet uitstappen, maar kon de mis bijwonen en de sacramenten ontvangen. Alleen via de familiekapelaan leerde de zalige Margaret God kennen. Hier woonde ze tot ze zestien was en mocht nooit meer naar buiten komen. Haar eten en andere benodigdheden werden door een raam aan haar doorgegeven. Op zoek naar een wonder namen haar ouders haar mee naar een Franciscaans Heiligdom in Castello. Toen ze niet genezen was, lieten ze haar achter in de straten van de stad en vertrokken naar huis, om haar nooit meer te zien. Overgeleverd aan de voorbijgangers, moest Margaret haar eten bedelen en zocht uiteindelijk onderdak bij enkele Dominicaanse nonnen. Het geloof en de moed van de gezegende Margaret inspireerden anderen in de gemeenschap om medelijden met haar te krijgen en haar te helpen overleven. Uiteindelijk werd ze lid van de Dominicaanse Derde Orde van Castello als een "Mantellata" (een tertiair die de religieuze gewoonte en sluier droeg), waar ze de rest van haar leven in gebed, boete en naastenliefde doorbracht.
Mensen voor wie ze zorgde, herstelden soms op wonderbaarlijke wijze, waardoor ze een reputatie van heiligheid kreeg. Ze bracht haar dagen door met strompelen op straat om voor zieken te zorgen en gevangenen te bezoeken. Wonderen van lichaam en ziel werden in toenemende mate toegeschreven aan de gebeden van de blinde vrouw. Eens bezocht ze een gevangenis in een poging de haat in het hart van een van de gevangenen te bezweren. Terwijl ze bad om zijn verandering van hart, werd haar lichaam in aanwezigheid van iedereen van de vloer getild en bleef enige tijd zwevend. Uiteindelijk brak de man in en uitte berouw.
Ze stierf op 13 april 1320 op 33-jarige leeftijd. Toen ze stierf, verdrongen de stadsmensen zich naar haar begrafenis en eisten dat "de heilige" zou worden begraven in een graf in de kerk. De priester protesteerde, maar toen een kreupel meisje op wonderbaarlijke wijze werd genezen bij de begrafenis, kregen de mensen hun zin. Meer dan 200 wonderen zijn toegeschreven aan haar voorspraak na haar dood.
In 1558 werd haar stoffelijk overschot overgebracht omdat haar kist verrot was. Haar kleren waren ook verrot, maar haar lichaam bleef bewaard. Ze werd op 19 oktober 1609 door paus Paulus V zalig verklaard en wacht op de heiligverklaring als heilige. De dochter die niemand wilde, is dus een van de heerlijkheden van de kerk. God heeft ons een illustratie gegeven van hoe gehandicapten passen in zijn eeuwige plan. Schep dus moed, u die gehandicapt bent. God houdt dubbel van je! Tot op de dag van vandaag is het lichaam van de zalige Margaret nog steeds ongeschonden.
Beschermvrouw: van het ongewenste.
Opmerking webmaster: het verhaal van zalige Margaret en het verhaal van de heilige Maria Goretti zijn de meest ontroerende verhalen die ik ooit heb gelezen.
Met dank aan de webmaster van de webpagina "Avé Maria", voor zijn toestemming om twee afbeeldingen te gebruiken. Zie zijn pagina: http://avemaria.org/