Mariaverschijningen in La Codosera (Spanje)
1945
De verschijningen van de Heilige Maagd Maria, die zich in het jaar 1945 in het plaatsje La Codosera voordeden, hebben geen grote bekendheid gekregen. Wij laten hier enige bijzonderheden volgen, ontleend aan een artikel, dat in augustus 1946 verscheen in het tijdschrift “Ave Maria”, uitgegeven in de Staat Indiana (Verenigde Staten). Een Franse vertaling verscheen als folder.
La Codosera is een klein dorpje in de provincie Badajoz. Het ligt in het Zuidwesten van Spanje, dicht bij de Portugese grens. Het dichtstbijzijnde spoorwegstation ligt 20 kilometer van het dorp af en bevindt zich aan de lijn Badajoz-Sint Vincent.
De verschijningen begonnen op 27 mei 1945, toen een meisje, Marcelina Barrosa, in gezelschap van een vriendin boodschappen was gaan doen in het Portugese dorpje El Marco. Twee kilometer buiten La Codosera ziet zij, op een plaats die “Chandavila” heet, bij een groepje kastanjebomen een donkere gestalte staan, in nevelen gehuld. Zij schenkt daar echter geen aandacht aan. Op de terugweg ziet zij deze verschijning opnieuw. Ditmaal voelt zij zich als het ware gedwongen om naderbij te komen. “Het was de Heilige Maagd”, vertelde Marcelina later aan haar moeder en aan degenen die haar ondervroegen.
De volgende dagen begeleidden de dorpelingen Marcelina naar de plaats van de verschijning. Tot grote teleurstelling echter van de mensen ziet Marcelina niets. Een van de aanwezigen echter, Dolores Lucio, moeder van vijf kinderen, heeft dan een verschijning. Het gezin Lucio, dat nu niet bepaald een vroom gezin genoemd kon worden, onderging echter, als gevolg van deze verschijning, een hele verandering. Sindsdien zijn de leden van dit gezin bijna voortdurend aan het bidden.
Pas een week later ziet Marcelina de verschijning opnieuw. Maria verschijnt aan het meisje vroeg in de morgen en vraagt haar ‘s middags terug te komen. Het nieuws verspreidt zich als een lopend vuurtje door het dorp en door de omgeving. Als Marcelina ‘s middags weer naar de plaats van de verschijningen gaat, wordt zij door de hele bevolking van het dorpje gevolgd. Ook veel Portugezen van over de grens zijn aanwezig. Marcelina vertelt over de gebeurtenissen van die middag het volgende:
“Een wolk verschijnt aan de blauwe hemel. Hij opent zich en de Heilige Maagd komt daaruit te voorschijn. Zij komt naar beneden en loopt tot aan de voet van de kastanjebomen, waar ik Haar voor de eerste maal heb gezien. Zij vraagt mij op mijn knieën naar Haar toe te komen vanaf de plaats, waar de mensen en ik geknield zitten te bidden. Ik herinner me niet, bang te zijn geweest, toen ik die hele afstand op mijn knieën moest afleggen, maar de Heilige Maagd zei:
- Wees niet bang. Ik zal zacht gras voor je uitspreiden, zodat je je niet verwondt - . Toen ging ik op mijn knieën naar voren tot bij de kastanjebomen. De Heilige Maagd omhelsde mij en zei, dat ik niet op mijn knieën terug hoefde te keren, omdat ik al offers genoeg gebracht had. Maar het was voor mij helemaal geen offer geweest.”
Alle aanwezigen stonden stomverbaasd over datgene wat Marcelina deed. Zij had 30 meter afgelegd op haar blote knieën over een stuk grond vol stenen en puntige uitsteeksels en de grond lag letterlijk bezaaid met de dode en puntige schillen van de kastanjes. Niet alleen had zij geen enkel schrammetje, maar het korstje van een verdroogde steenpuist, die zij aan de knie had gehad, was er zelfs niet afgegaan. Velen trachtten het haar na te doen, maar moesten ermee ophouden. Zelfs de mannen kregen er bebloede knieën van, hoewel zij dikke werkbroeken droegen. Vanaf dat ogenblik geloofden velen vast in de verschijningen.
Als men vraagt, wat de Heilige Maagd haar gezegd heeft, dan zegt zij, dat Maria haar vanaf de tweede verschijning herhaaldelijk verschijnt, soms op de meest onverwachte ogenblikken en dat Zij vraagt om veel gebed en offers. . Zij vraagt ook om het bidden van de Rozenkrans in de huisgezinnen. Dolores Lucio heeft van de Heilige Maagd dezelfde boodschap ontvangen. De Heilige Maagd vraagt ook, dat het Heilig Misoffer gevierd wordt op de plaats van de verschijning. Dat daar een Kruisweg wordt opgericht en een kerkje gebouwd wordt. Tijdens één van de verschijningen legde Dolores in extase, met de ogen omhoog gericht en met haar oren luisterend naar een stem die van omhoog scheen te komen, een afstand af in de vorm van een vierkant, 15 meter lang en breed. Dit is de plaats, waar de Heilige Maagd de kapel gebouwd wil hebben.
Ook andere mensen hebben de verschijning gezien, met name de heer José Lanillo, een politieagent. Hij zag de verschijning in de lucht, terwijl hij op een goede dag op wacht stond aan de deur van zijn bureau. Op hetzelfde ogenblik hadden andere personen, drie kilometer daarvandaan op de plaats van de verschijningen, hetzelfde visioen. José riep de andere agenten naar buiten, maar zij zagen niets anders dan enige nevelflarden, toen zij in dezelfde richting keken.
Een andere ooggetuige is de heer José Solar, correspondent in la Codosera voor een krant uit Badajoz. Het is daarom een waardevolle getuige, omdat hij aanvankelijk tegenover de verschijningen niet alleen sceptisch, maar zelfs vijandig stond. Toen de Heilige Maagd hem verschenen was, veranderde hij echter helemaal. Nu is hij een overtuigd voorstander. Er zou een lange lijst van getuigen, van mannen zowel als van vrouwen, aan te leggen zijn, die een verschijning van de Heilige Maagd Maria, van Christus Zelf en van bepaalde Engelen hebben gezien. Aan deze mensen verschenen ook verschillende Heiligen, waarvan de meeste ooggetuigen zelfs het bestaan niet kenden.
Behalve gebeurtenissen die de mensen duidelijk zien als straf voor godslasteringen en openlijke minachting tegenover de verschijningen in La Codosera, zijn er ook veel wonderen gebeurd. Al wat er plaatsgevonden heeft, is doorgegeven aan het bisdom Badajoz, waartoe La Codosera behoort.
Eén van deze gebeurtenissen verdient speciale vermelding. Het gaat hier om een meisje van 17, Afra Brigido. Zij was nogal lichtzinnig van aard. Nu is ze echter helemaal veranderd. Iedere dag is zij in de H.Mis aanwezig en ook het Rozenhoedje verzuimt ze bijna nooit,
Aanvankelijk behoorde Afra tot de grootste twijfelaars, Zij wilde zelfs niet naar de plaats van de verschijningen gaan, waar al zoveel wonderen gebeurd waren. Wel ging zij op Sacramentsdag met de processie mee, maar meer uit wispelturigheid dan uit eerbied. Terwijl zij, naar links en naar rechts kijkend en lachend in de processie meeliep, geraakte zij plotseling geheel verlamd. “Mijn God”, riep zij uit en viel in onmacht. Zij had de Heilige Maagd gezien...
Toen zij weer bijkwam, was Afra een heel ander meisje geworden, Zij dacht alleen nog maar aan bidden. Daarna had zij ook nog méér verschijningen. Op 23 juni ging zij met drie andere meisjes naar Villar del Roy, een plaatsje dat 20 kilometer verderop ligt. Er is daar een bekend Maria-heiligdom. Terwijl zij de rozenkrans baden en bij het vierde droevige Geheim gekomen waren (Jezus draagt Zijn kruis naar de berg van Calvarie), raakte Afra in extase. Het hele lijden van Christus ontrolde zich voor haar ogen, tot aan de kruisiging toe. Zij zag hoe een man met een vreemd hoofddeksel Christus hielp met het dragen van het kruis; hoe Christus onder onbeschrijfelijke pijnen aan het kruis werd genageld en zij hoorde het gebrul, de godslasteringen en het vloeken van de menigte. Na dit visioen bemerkte zij donkere vlekken in de handpalmen, alsof er wat bloed onder de huid zat. Zij schonk daaraan eerst geen aandacht, maar liet ze later aan haar vriendinnen zien. Zo begonnen zij aan de terugweg.
Omdat er een hevige donderbui losbrak, moesten de meisjes in Villar del Roy de nacht blijven doorbrengen. De dag daarop ging Afra naar een dokter in Villar. Deze deed jodium op de wonden. Een dag later begonnen deze te bloeden en hetzelfde gebeurde met een wonde aan haar rechterzij (Stigmata). Afra kreeg later nog meer verschijningen, waaronder verschijningen van Christus Zelf. Ook Maria verscheen haar en vertrouwde haar een geheim toe, waarover zij geen inlichtingen wenst te geven.
Het artikel besluit met de mededeling, dat het wachten is op een uitspraak van de bisschop van Badajoz. Voor zover bekend is er hieromtrent tot op heden nimmer een uitspraak gekomen.
