Maria van Guadalupe (Mexico) 1531
Verschijningen in Guadalupe (Mexico) 1531
Feestdag van Maria van Guadalupe: 12 december
Feestdag van de Heilige Juan Diego: 9 december
Juan Diego Cuauhtlatoatzin, een Azteekse indiaan, werd geboren in 1474 in Cuautlitlan, nabij Mexico City (Mexico). Veel over zijn leven is ons niet bekend. Zijn familienaam betekent "sprekende arend". Hij was van eenvoudige afkomst, maar geen slaaf. Zijn beroep was boer en wever van dekens. Hij had een stuk land, waarop hij een huis had gebouwd. Hij was een begaafd lid van het Chichimeca volk, dat in de vallei van Anahuac leefde. Enkele jaren later werd zijn land door de Spanjaarden ontdekt. Nadat Broeder Toribio de Benavente het evangelie onder de indianen had gepredikt, bekeerden Cuautlatoatzin en zijn vrouw zich rond 1525 tot het christendom. Bij hun doop koos hij de naam Juan Diego en zijn vrouw Maria Lucia. Toen Maria Lucia in 1529 stierf, bleef hij kinderloos achter en trok hij in zijn oom Juan Bernardino. Deze woonde op een afgelegen plaats, Tolpetlac, in de heuvels, twintig kilometer verwijderd van de kerk in het dorp.
Op 9 december 1531 staat de 57-jarige Juan vroeg op voor de lange tocht naar de ochtendmis in het dorp. Op de heuvel van Tepeya hoorde hij opeens flarden muziek en daarna een liefdevolle stem, die riep: "Juantz-zin, Juan Diegotz, waar ga je naar toe?" Dat was heel vreemd, omdat Juan Diego zo alleen werd genoemd, toen hij nog klein was. Hij was zo verbaasd, dat hij in volle vaart de heuvel oprende en wat hij daar zag, had hij in zijn hele leven nog niet gezien. Zij verscheen aan hem als een mooie jonge vrouw, niet ouder dan veertien jaar, staande op een wolk. Zij straalde een wondermooi licht uit. Ze droeg een lange jurk, die licht gaf als de zon. Dat licht was zo fel, dat de stenen en rotsen van de heuvel schitterden als edelstenen. Regenbogen kleurden de hemel en de aarde in vrolijke kleuren. De verschijning stelde Juan snel gerust en zei: "Ik ben de Maagd Maria, moeder van de ware God, van Hem door wie alles leeft, de schepper van de mensheid, de meester van het heden en de Heer van Hemel en aarde. Zij vroeg aan Juan het volgende: "Ik verlang vurig en het is mijn wil, dat men op deze plaats een kleine kapel voor me bouwt, mijn huis van God".
Juan ging naar de bisschop, Juan de Zumarrage, maar die geloofde hem niet. Op weg naar huis, klom Juan opnieuw de heuvel op en zag opnieuw de verschijning. Op 10 december 1531 ging Juan opnieuw naar Tepeyac. Op de heuvel wachtte de verschijning al op hem en Juan vroeg haar om maar iemand met meer invloed te vragen naar de bisschop te gaan, omdat die hem, een boer en nog wel de armste van het dorp, toch niet geloofde. Maria antwoordde met een prachtige glimlach: "Het is aan u, de kleinste van mijn kinderen, me te dienen en mijn vraag over te brengen". Weer ging Juan naar de bisschop, die begon te twijfelen. Zou deze simpele boer dan toch de Moeder van God hebben gezien? De bisschop vroeg Juan om een teken te vragen aan de verschijning en zodoende de waarheid van zijn woorden te bewijzen.
Volhoudend ging de indiaan elke dag naar de heuvel. Op dinsdag 12 december 1531 verscheen Ze aan hem voor de laatste keer. Bij deze verschijning vroeg Maria aan Juan helemaal naar boven op de heuvel te gaan en daar bloemen te plukken. Het is midden december en in de winter groeien geen bloemen. Maar Juan gehoorzaamt en hij is dan ook erg verrast als hij op de top van de heuvel komt, die overdekt is met een tapijt van bloemen. Hij pakte een armvol bloemen en hield die tegen zijn hart onder zijn mantel. Op Maria's verzoek brengt hij deze naar de bisschop. Juan wordt voor de derde keer bij de bisschop binnen-gelaten. Hij doet zijn mantel open, maar door zijn onhandigheid valt het hele boeket bloemen op de grond. De bisschop kijkt niet naar de bloemen, maar met grote ogen naar de witte mantel van Juan. Aan de binnenzijde van de mantel ziet hij een tekening van ongekende finesse. Het is het gezicht van de Heilige Maagd, van de moeder van God. Een moederlijke glimlach met veel zachtheid verlichtte Haar gezicht. Ze is ongelofelijk mooi. Ze houdt Haar handen bijeen, Haar hoofd licht naar rechts gebogen, bedekt door een doek, die omzoomd is met gouden sterren, die tot op Haar voeten valt. Ondersteund door een engel met half uitgevouwen vleugels bedekt ze de zon op een zodanige manier, dat de stralen uit Haar lichaam lijken te komen. Juan de Zumarrage is werkelijk overdonderd en overtuigd door die tekening, die zonder meer wonderbaarlijk is. Nog steeds wordt deze afbeelding op het stuk wol in het heiligdom van Guadalupe vereerd. Op dezelfde dag verschijnt Maria aan de oom Juan Diego, nl. Juan Bernardino. Hij was ernstig ziek en werd genezen. Maria vroeg hem Haar voortaan te eren als Maria van Guadalupe.
Nu geloofde de bisschop de oude indiaan en gaf hem toestemming om zijn verdere leven door te brengen als kluizenaar in een hut nabij de kerk, die voor de Heilige Maagd Maria werd gebouwd. Hij zorgde voor de kerk en voor de eerste pelgrims, die hier kwamen bidden tot Maria, de Moeder van Jezus. Meer intenser dan de zichtbare genade, die Juan ontving als de uitverkoren boodschapper van de Moeder van God, ontving hij de innerlijke verlichting. Vanaf het moment van de verschijningen bestond het leven van Juan Diego alleen uit gebed en het uitoefenen van deugdzaamheid en eindeloze liefde tot God en de naasten. Kort daarop begint de bisschop met de bouw van een nieuwe kapel. Het kleed, een zogenoemd tilma, kent nog steeds de beeltenis van de verschijning, ondanks de leeftijd van het kleed, de ongelukjes die er mee gebeurden (zuur viel in 1791 erop, een heuse 'bomaanslag'). Na de verschijning in Guadalupe bekeerden negen miljoen indianen zich tot het christelijke geloof binnen tien jaar. De naam 'Guadalupe' kan afkomstig zijn van het Azteekse 'quatlasupe' ofwel 'Zij die de slang vertrapt'. Dit herinnert aan Genesis 3:15, dat ook is afgebeeld op de tilma. De boodschappen die Maria in Guadalupe gaf, zijn genoteerd in de Nican Mopohua, geschreven in de lokale Nahuatl indianentaal.
De verschijning is officieel erkend als waar.
Zo'n vierentwintig pauzen hebben Onze Lieve Vrouw van Guadalupe geëerd. Paus Johannes Paulus II heeft de bedevaartplaats inmiddels vier maal bezocht, in 2002 voor het laatst. De feestdag van Maria van Guadalupe is op 12 december. Zij is uitgeroepen tot patro-nes van de beide Amerika's. De verschijning inspireerde miljoenen indianen tijdens en na Diego's leven om zich bij de Rooms-katholieke Kerk aan te sluiten. In kerkelijke kringen wordt ervan uitgegaan dat de heiligverklaring de strijd van de indianen tegen hun achterstelling versterkt. Sommige historici trekken het bestaan van Juan Diego in twijfel. Zij zeggen dat Spaanse priesters hem verzonnen om de autochtone bevolking van Mexico tot het katholieke geloof te bekeren. Kerkelijke autoriteiten bestrijden deze theorie. Zij zeggen over voldoende historische documenten te beschikken, waardoor de historiciteit van Juan Diego en de bijzondere gebeurtenissen na de verschijningen kan worden bewezen.
Juan Diego was een nederig en vroom mens. Hij was een vurige aanbidder van Christus in de H. Eucharistie. Hij stierf in 1548 op 74-jarige leeftijd. Hij werd een populaire figuur in heel Latijns-Amerika. In 1737 werd Maria van Guadalupe uitgeroepen tot patrones van Mexico, in 1910 van Noord- en Zuid-Amerika en in 1935 van de Filippijnen. Juan Diego Cuauhtlatoatzin werd begraven in de eerste kerk die aan de Maagd van Guadalupe was gewijd. In de eerste helft van de vorige eeuw zag men in de pupillen van de ogen van de Maagd Maria hoe Juan Haar de bos rozen overhandigde, waarom Zij had gevraagd. Op 6 mei 1990 werd Juan Diego door paus Johannes Paulus II zalig gesproken en twaalf jaar later op 31 juli 2002 werd hij in de grote basiliek van de Maagd van Guadalupe door paus Johannes Paulus II heilig verklaard. De paus greep de gelegenheid aan om de aanhoudende discriminatie van de indianen in Mexico te bekritiseren. Hij pleitte voor een "beter Mexico met meer gerechtigheid en solidariteit". Op 12 december viert men het feest van de Maagd van Guadalupe, de beschermheilige van het land Mexico. Duizenden mensen gaan dan naar haar basiliek in Mexico-Stad. Vele gelovigen kruipen dan op hun knieën over de weg, het grote plein over naar de ingang van de kerk. Het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe ligt 15 kilometer ten noorden van Mexico-Stad. Daar stond ook de oude basiliek uit de 16e eeuw. Deze werd in 1974 vervangen door een nieuwe kerk, omdat de oude op instorten stond. Guadalupe is het grootste Maria-oord ter wereld. Jaarlijks wordt ze bezocht door 20 miljoen pelgrims.
Naschrift Webmaster:
De afbeelding, die de bisschop van het gezicht van de Heilige Maagd aan de binnenzijde van zijn mantel van Juan ontdekte, was van ongekende finesse. Wetenschappers hebben vastgesteld, dat de prachtige plaat, die op jute is "gedrukt", geen schilderij kan zijn en dat er geen natuurlijke verklaring is voor het ontstaan ervan. Onder deskundigen bestaat er dan ook minder twijfel over het bovennatuurlijke karakter van Guadalupe, dan over dat van de Lijkwade van Turijn. Negen miljoen Azteken werden binnen enkele jaren Rooms-katholiek. Op één dag werden soms meer dan 14.000 mensen gedoopt door twee priesters. Over Maria van Guadalupe is een mooi boek verschenen: "Het Wonder van Guadalupe" en in 1991 uitgegeven bij Hovine, Marquain (België).
Heilige Juan Diego
1474 - 1548
