Covadonga in Asturië (Spanje)

 

Het bedevaartsoord Covadonga in Asturië

Het huidige prinsdom Asturië is een van de zeventien autonome regio’s van Spanje in Noord Spanje. Het heeft in de Middeleeuwen een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Spanje. Don Pelayo (Pelagius in het Latijn en Belai al-Rumi in het Arabisch) was de eerste koning van Asturië. Hij regeerde vanaf 718 tot zijn dood in 737.

Covadonga staat symbool voor het verzet van Pelayo tegen de Moren. De emir van Córdoba zond in 722 een strafexpeditie naar een groep mensen die zich in de Picos de Europa (een bergketen in het noorden van Spanje, onderdeel van het Cantabrisch Gebergte) verborgen hield, en het gezag van de emir niet wilde erkennen. Deze groep werd door Pelayo aangevoerd. 

Pelayo bad tot de maagd om de overwinning. De Moorse commandant sneuvelde in de strijd en zijn soldaten vluchtten. Bij de slag van Covadonga overwon Pelayo in het jaar 722 de moren. Deze overwinning, beschouwd als de eerste van de christelijke reconquista (eeuwenlange strijd tussen christenen en Moren op het Iberisch schiereiland) van Spanje, vestigde de onafhankelijkheid van het koninkrijk Asturië in het noordwesten van Spanje.

Voorafgaand aan de uiteindelijke slag bij Covadonga is de Heilige Maagd Maria in de grot van Covadonga aan Pelayo verschenen,met het Kruis der Overwinning. Hierdoor groeit de grot van Covadonga in de jaren en eeuwen na de eerste overwinning op de Moren uit tot een populair bedevaartsoord in Noord Spanje en krijgt het de naam Santuario de nuestra Señora de Covadonga. Oftewel het Heiligdom van onze Maagd van Covadonga.

Stukje bij beetje wordt het Spaanse grondgebied door Christenen terugveroverd op de Moren. Totdat in 1492 het laatste stukje Spanje in Christelijke handen valt. Het officiële einde van de Moorse overheersing in Spanje.

In de loop der eeuwen wordt er in de grot een houten kapel gebouwd. Deze brand echter af in 1777. In 1940 wordt de kapel uiteindelijk vervangen door een stenen kapel. In de grot van Covadonga vindt u een beeld van ‘Nuestra Señora de Covadonga’ (=Onze Vrouwe van Covadonga) en resten van Pelayo.

Als gevolg van de groeiende populariteit van het bedevaartsoord in Covadonga wordt aan het einde van de zestiende eeuw iets lager dan de grot de Real Colegiata de San Fernando gebouwd, met een prachtig mooie kloostergang. En aan het einde van de negentiende eeuw wordt er nog een kerk in de buurt van de grot gebouwd. De Basilica de Santa Maria la Real de Covadonga. Om genoeg plek te krijgen voor alle bedevaartsgangers.

Als je door de 'galerij' loopt die naar de Covadonga cueva (heilige Grot van Covadonga) leidt, lijkt het in Jeruzalem te zijn. Als je dan je ogen opheft en naar het plafond kijkt, is het moeilijk om een Midden-Oosterse tint van Byzantijnse stijl niet op te merken. Bovendien lijkt de grot die op de rots hangt, met uitzicht op de waterval, Lourdes te herinneren en te overtreffen als een charme. Het water en de locatie lijken op een Mexicaanse cenote. Daar komen nog de miljoenen pelgrims bij die deze plaats in de loop van de tijd hebben bezocht, met hun inspanningen, dromen en hoop. Ten slotte brengen de gebeurtenis en de openbaring die Pelagius ontving, niet secundair, ons terug naar de concreetheid van de historische context en naar de immanente realiteit. Een plek die de reis waard is. En dat stelt je in staat om af en toe even stil te staan, om na te denken.

Het kleine dorp met maar 70 inwoners wordt jaarlijks overspoeld door duizenden toeristen en pelgrims. Probeer het hoogseizoen (juli-aug-sep) te vermijden: sommigen vinden het hier dan net een kermis! In het dorp is het dringen om één van de parkeerplaatsen. Pendelbussen rijden op en aan naar de tuinen van Principe, het heiligdom Covadonga en bergmeren Ercina en Enol.

Op 21 augustus 1989, tijdens zijn pastoraal bezoek aan Santiago de Compostela en Asturië, als onderdeel van de 4e Wereld Jongeren Dagen, bezocht paus Johannes Paulus II het heiligdom van Covadonga, en betuigt zijn respect bij het standbeeld van de Maagd.