Barabbas, de moordenaar

Jezus stierf aan het kruis dat oorspronkelijk voor Barabbas bedoeld was.

Barabbas is de misdadiger die volgens de Bijbel werd vrijgelaten in plaats van Jezus. Zijn vrijlating werd door Pilatus voorgesteld als alternatief voor de vrijlating van Jezus, omdat het een traditie was om tijdens Pesach een gevangene vrij te laten.

De naam Barabbas betekent: “zoon van de vader”.

Jezus werd volgens de evangeliën tijdens zijn verhoor bij de Sanhedrin beschuldigd van godslastering, bespot, bespuwd en geslagen; de evangeliën wijken af in volgorde en details.

De joodse leiders vertelden Pilatus dat Jezus de mensen had geleerd om de Romeinse wet te overtreden. Pilatus vond dat Jezus niets verkeerd had gedaan. Hij wilde Jezus laten gaan.

Procula de vrouw van Pilatus had de vorige nacht een beklemmende droom gehad over wat Jezus te wachten stond. Ze had er niet met haar man over kunnen praten, omdat die zo vroeg uit zijn bed werd getrommeld. Maar die droom zat haar nog steeds dwars. En toen ze vernam dat de Joodse leiders bij Pilatus waren gekomen en de doodstraf tegen Hem hadden geëist, kon ze maar één ding doen: hem waarschuwen dat Jezus rechtvaardig was en geen straf verdiende. Dus schreef ze een briefje en liet het naar Pilatus brengen.

De timing van deze boodschap was ook opmerkelijk. Ongetwijfeld was het een bevestiging van wat Pilatus in zijn hart al wist: Jezus is onschuldig. Maar Pilatus wilde eerst het referendum over de vrijlating afwachten.

Intussen hadden de Joodse leiders genoeg tijd gehad om het volk te manipuleren:

Pilatus moet wel gemerkt hebben dat de Joodse leiders bezig waren de menigte op te hitsen. Hij deed een laatste poging om iedereen te overtuigen van Jezus' onschuld. Hij sprak hen als volgt toe: "U hebt die man voor mij gebracht als iemand die het volk van het rechte pad afbrengt, maar u weet dat ik hem, toen ik hem in uw bijzijn verhoorde, aan geen van de zaken waarvan u hem beticht schuldig heb bevonden. En Herodes evenmin, hij heeft hem immers naar ons teruggestuurd: hij heeft niets gedaan waarop de doodstraf staat. Dus zal ik hem vrijlaten, nadat ik hem heb laten geselen."

Dat was duidelijke taal. Jezus is onschuldig. Maar om de Joodse leiders tegemoet te komen sprak hij toch een zware straf uit, de geseling, maar de doodstraf vond hij buiten proporties. Geseling is ook vreselijk, maar hij meende waarschijnlijk dat de Joodse leiders met minder zeker geen genoegen zouden nemen. Een redelijk compromis, zo dacht hij, en vanuit zijn standpunt bekeken niet eens zo slecht. Maar het referendum pakte anders uit.

"Weer nam Pilatus het woord en hij vroeg opnieuw: 'Wie van de twee wilt u dat ik vrijlaat?' 'Barabbas!" riepen ze.

Daarmee stond de uitkomst van het referendum vast. Barabbas was nu een vrij man. Hij had de doodstraf verdiend en hij wist het. Toen hij uit zijn cel gehaald werd, dacht hij vast dat hij zijn kruisiging tegemoet ging. Maar het pakte heel anders uit, want hij werd vrijgelaten. Wat moet hij beduusd en blij zijn geweest. En hij, een misdadiger, was nu een vrij man. Wie kan zulke tegenstrijdigheden bevatten?