Święta Rita z Cascia

1381 – 1447

Święto: 22 maja

Rita urodziła się w maju 1381 roku w Roccaporena koło Cascia (Ombria). Włochy. Była córką Antonio i Amaty Lotti. Jej narodziny nosiły już piętno nadprzyrodzonego: tajemnicze pszczoły miodne, latające wokół jej łóżeczka, wlatywały i wylatywały z jej otwartych ust, nie kłując ani nie raniąc jej. Z powodu tego cudu Bóg prawdopodobnie chciał podkreślić całą delikatną naturę Rity, którą pokazała przez całe życie.

Legenda głosi, że w młodym wieku Rita miała wizję św. Jana, św. Mikołaja i św. Augustyna, którzy zatopili w jej sercu gorące pragnienie zostania zakonnicą. Ale w życiu młodej kobiety sprawy przybierają inny obrót. W wieku 14 lat wyszła za mąż za Paolo Manciniego, młodego mężczyznę z okolicy. Chociaż chciała zostać zakonnicą, była tak posłuszna, że ​​nie sprzeciwiła się woli rodziców.

Jednak jej mąż miał zły i gwałtowny charakter, co sprawiło, że jej życie małżeńskie było prawdziwą agonią. Ale dzięki heroicznej delikatności i ogromnej cierpliwości Ricie udaje się go zmienić. Z tego małżeństwa urodzili się dwaj synowie, Giangiacomo Antonio i Paolo-Maria. Ale jakieś piętnaście lat później rozgrywa się dramat: mąż Rity zostaje zamordowany, a nie można z całą pewnością powiedzieć, jaki był motyw tego morderstwa.

Rita z Casci wybaczyła zabójcom. Jednak obaj jej synowie przysięgają krwawą kłótnię (vendetta) i chcą zabić sprawców. W swojej rozpaczy Rita modli się do Boga, aby wolała widzieć, jak jej synowie umierają, niż realizować ich plany morderstwa. Jej bohaterska prośba została spełniona. W krótkim czasie umierają jej dwaj synowie, którzy mieli zaledwie 20 lat.

Rita wybrała klasztor augustianów św. Marii Magdaleny, ze względu na przynależność polityczną jej rodziny, jej podanie było kilkakrotnie odrzucane, jednak dzięki jej modlitwie została przyjęta do siostrzanej wspólnoty wiele miesięcy później i pozostała tam przez 40 lat. Rita złożyła trzy śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Była tak poruszona cierpieniami Chrystusa, że ​​prosiła Boga o łaskę udziału w cierpieniach Chrystusa. Cierń z korony Chrystusa przebił jej czoło. Tę bolesną, otwartą ranę nosiła przez 15 lat, aż do śmierci.

Według legendy w godzinie śmierci Rita prosi krewnego o zerwanie róży w ogrodzie. Chociaż nie jest to czas kwitnienia róż, a krzew jest bezlistny, mężczyzna wraca z piękną różą, którą zerwał z urzekającego krzewu. Wkrótce potem zmarła. Z tego powodu, 22 maja, w rocznicę jej śmierci, przynoszone są chorym róże poświęcone Ricie.

Zmarła 22 maja 1447 r. Dwa dni później została uroczyście pochowana. Dziesięć lat później jej ciało zostało ekshumowane i okazało się, że jest całkowicie nienaruszone. Została umieszczona w szklanym sarkofagu w kościele Cascia. Za jej wstawiennictwem wydarzyło się wiele cudów, a jej kult szybko się rozprzestrzenił.

Rita została beatyfikowana przez papieża Urbana VIII w 1627 r. Jej kanonizacja nastąpiła 24 maja 1900 r. przez papieża Leona XIII. Kult św.

Patroni: w przypadku beznadziejnych przypadków, lęku przed egzaminem i ospy

Modlitwa do Świętej Rita

Św. Rita, która w życiowych trudnościach pokazywałaś, jak kierować się dobrem i miłością, proszę, abyś pomagała mi dobrze przejść przez życie doczesne i wspierała w tych wszystkich trudach z którymi się zmagam.

Twą cierpliwą miłość i poświęcenie Bóg nagrodził wieloma darami, więc ośmielam się prosić Ciebie, abyś wstawiała się za mną przed Bożym majestatem w niebie i wypraszała mi łaskę dobrego przeżycia i rozwiązania moich trudności, abym przez nie przybliżał(a) się do Boga, a nie oddalał(a).

Wzmocnij moją wytrwałość, abym czerpiąc przykład z Twojego życia, potrafił(a) nieustannie kierować się dobrem, gdy już tracę siłę i nadzieję. Wzmocnij moją wiarę, nadzieję i miłość, abym we właściwym świetle widział(a) to wszystko co mnie spotyka, a przez wierność Bogu potrafił(a) przygotować się na życie wieczne w niebie, razem z Bogiem, Tobą i wszystkimi świętymi.
Amen.