Przemienienie Jezusa

6 sierpnia

Przemienienie Jezusa, także Przemienienie lub Przemienienie na górze, odbyło się według synoptyków na górze (wysokiej), według tradycji Tabor. Ta teofania jest opisana we wszystkich Ewangeliach synoptycznych. Chrystus wspina się na górę z apostołami Piotrem, Janem i Jakubem. Zgodnie z tradycją, Jezus ukazuje tutaj coś ze swojej prawdziwej boskiej natury, zmieniając swoją postać i częściowo pozwalając, by „niebiańskie światło” przeświecało przez jego postać. Stary Testament opisuje również w kilku miejscach, że Bóg mieszka w niedostępnym świetle, które jest śmiertelne dla niechronionych śmiertelników. Wraz z Jezusem pojawiają się również Mojżesz i Eliasz i rozmawiają z promiennym Jezusem. Apostołowie ledwo widzą przemienienie Jezusa i padają w przerażeniu na ziemię, ale nagle dwóch proroków Starego Testamentu zniknęło i wszystko jest jak dawniej. Jezus nakazuje przerażonym apostołom, aby nie mówili nikomu o tym wydarzeniu, dopóki nie zmartwychwstanie.

Przemienienie postrzegane jest jako zapowiedź zmartwychwstania Jezusa. Święto początkowo obchodzono jako uroczystość poświęcenia kościoła na Górze Tabor. Poprzez dystrybucję w Cerkwi Prawosławnej, celebracja zyskała popularność również w Kościele łacińskim. W XV wieku stał się świętem przykazań dla katolików, obchodzonym 6 sierpnia.