Pani z Pontmain

Matka Nadziei

Święto: 17 stycznia

We wsi Pontmain, położonej około 30 kilometrów na północ od Laval, pracował rolnik w swojej stodole z jego małymi synami Eugene and Joseph Barbadette, pierwszy z nich miał 12-lat, a drugi 10-lat. Wieczorem 17 stycznia 1871 r., chłopcy pomagali swojemu ojcu w stodole, kiedy najstarszy, Eùgene, poszedł w kierunku drzwi, aby wyjrzeć na zewnątrz. Gdy on spojrzał na niebo usiane gwiazdami, on zauważył pewien obszar praktycznie bez gwiazd, to było ponad sąsiednim domem. Nagle on zobaczył objawiającą się piękną Panią, uśmiechającą się do niego. Ich ojciec nie widział niczego, z wyjątkiem trzech, jasnych gwiazd, tworzących trójkąt na niebie. Ale Joseph także widzi Panią. Ona jest ubrana w długi, niebieski płaszcz, pełny złotych gwiazd; czarny welon i złotą koronę, szeroką na około 20 cm z czerwoną otoczką w środku. Pani miała też niebieskie buty i Jej Ręce były lekko rozłożone na boki tak jak na Cudownym Medaliku. Chłopcy nieustraszeni, zawołali swoją matkę, która także nic nie widziała, nawet gdy poszła po okulary do domu.

Niczego nie ma na niebie, oświadczyli rodzice i chłopcy musieli dalej pracować i potem pójść na kolację. Po szybko zjedzonym posiłku, chłopcy nadal widzą piękną Panią, więc Siostry ze szkoły zostały zawołane. One również nic nie widzą. Matka Boska uśmiechała się stale i pozostała w bezruchu, w tej samej pozycji do godziny 9-tej. Dzieci, proboszcz i wielu parafian zgromadziło się na miejscu, Ojciec Guerin zaczyna się modlić w parafianami. Oczywiście pierwszą modlitwą jest różaniec. W tym momencie Pani staje się większa i liczba gwiazd na Jej płaszczu zwiększa się i świetlna chorągiew jest rozpostarta pod Jej stopami. Później, dwie dziewczynki z miejscowej szkoły, Francoise Richer (11-letnia) i Jeanne Marie LeBosse (9-letnia), zostały przyprowadzone i one także nie były w stanie dostrzec Pani, podczas, gdy stale zwiększająca się grupa dorosłych (około 60 osób) modliła się na różańcu, tak jak sugerował miejscowy ksiądz.

Proboszcz z Pontmain zaczyna odmawiać Magnifikat i złote litery pojawiają się na chorągwi, jedna po drugiej, tak jakby były pisane przez niewidzialną rękę. Dzieci ze wsi odczytują literę po literze i kiedy skończyły, pełne zdanie jakie mogli przeczytać było:

ALE PROSZĘ MÓDLCIE SIĘ DZIECI

Proboszcz mówi: ”my musimy modlić się do Pani, czyniąc Ją znaną”. Ludzie odmawiają teraz Litanię Loretańską do Najświętszej Maryi Panny. Teraz pojawia się jeszcze więcej słów niż było poprzednio:

BÓG WKRÓTCE USŁYSZY WASZE MODLITWY

Czwartą modlitwą jest “Invoilota” Kiedy oni dochodzą do słów: “O Mater Alma, Christi Carissima”. Pojawiają się następujące słowa:

"MÓJ SYN"

Wszyscy obecni są teraz pewni, że to jest Matka Boska i teraz oni odmawiają piątą modlitwę: "Salve Regina”. Podczas śpiewania tej pieśni, zdanie zostaje dokończone słowami:

"MÓJ SYN CZEKA NA WAS"

Te słowa są podkreślone. Szósta modlitwa jest śpiewana. To jest tradycyjna, ulubiona modlitwa z Pontmain: “Matko Nadziei” i ludzie lubią to śpiewać głośno i wyraźnie. Ten ukochany tytuł jest częścią modlitwy: „Matko Nadziei chroń nas Francuzów; Módl się, Módl się, Módl się za nami!" Potem uśmiech Maryi Najświętszej rozpromienia się miłością i Ona podnosi Swoje ręce do ramion, wskazując na mały Czerwony Krzyż, który znajduje się na Jej sercu.

Siódmą modlitwą jest: “Mój Słodki Jezu” w tym punkcie przebaczenie wszystkich grzechów będzie dane dla tych, którzy ze skruszonymi sercami odmawiali “Parce Domine”. Wyrażenie cierpienia i bólu pojawia się teraz na Twarzy Matki Boskiej i krucyfiks pojawia się i Ona trzyma go obydwoma rękoma. Zarówno Krzyż jak i Pan Jezus są czerwoni. Ponad krucyfiksem jest mała belka, na której pojawia się imię: “JEZUS CHRYSTUS" napisane literami z krwi, podczas gdy głęboki smutek Matki Boskiej promieniuje na osoby zebrane na miejscu objawienia. Jedna z gwiazd pęka i spada z nieba i z kawałków gwiazdy tworzą się cztery świece, które ustawiają się wokół Pani. Ona nigdy nie spuszcza Swoich oczu z Krucyfiksu. Kiedy proboszcz z Pontmain zaczyna odmawiać “Ave Maria Stella” krucyfiks znika i Matka Boska powraca do Swojej początkowej pozycji. Dwa małe, białe krzyże pojawiają się teraz na Jej ramionach, gdzie wydają się być utwierdzone. Powoli duży, biały welon płynie ku górze, aby ostatecznie zakończyć objawienie. Pani znika całkowicie.

Niemcy rozpoczynają odwrót i 20-ego stycznia generał van Schmidt ostatecznie poddaje się, a 28-ego stycznia, zaledwie jedenaście dni po objawieniu, jest podpisany układ pokojowy. Przykład Pontmain bardzo wyraźnie ukazuje nam skutek modlitw nawet tak małej parafialnej społeczności. Należy się modlić, szczególnie w czasach trudnych.

My pamiętamy przesłanie Matki Boskiej z Pontmain bardzo dobrze. A zatem możemy teraz spojrzeć na Nią. Ona objawia się w słowach hymnów. „Matko Nadziei, chroń nas …..módl się za nami: Maryja Najświętsza podnosi Swoje ramiona, podczas gdy Ona patrzy na mały Czerwony krzyż, który znajduje się na Jej Sercu: To wskazuje na Matkę Boską bardzo związaną ze Swoim Synem na Krzyżu -, Matkę, która jest naszą Odkupicielką. I będzie ofiarować nasze modlitwy za nas.

Podczas modlitwy “Parce Domine” Maryja Najświętsza błaga za nas, ofiarując Bogu- Ojcu Jezusa Chrystusa naszego Odkupiciela. Przez ofiarowanie Mszy świętej jako podziękowanie Bogu Ojcu za Jego Syna Jezusa Chrystusa naszego Pana. Czerwony krzyż z czerwonym Ciałem, krwawe litery i płonące świece z każdej strony nawiązują do Mszy Świętej. W końcu podczas modlitwy „Ave Maris Stella” my możemy zobaczyć Ją tak jak Ona objawia się na Cudownym Medaliku, rozdając łaski bardzo hojnie i dwa białe krzyże na Jej ramionach, mówią nam o „Triumfie” poprzez Interwencję Boga. W Pontmain, Matka Boska ukazuje nam, że Ona może wstrzymać Rękę Syna, jeśli my słuchamy i jesteśmy posłuszni Jej przesłaniom.

Joseph Barbadette został księdzem, członkiem Kongregacji Oblatów Niepokalanej Maryi Panny, podczas, gdy jego brat Eùgene został świeckim księdzem. Jego gosposią była dziewczyna, która widziała Matkę Boską, pomagała mu także Jeanne-Marie Lebossé, która została zakonnicą. Duża bazylika została wybudowana w Pontmain i poświęcona w 1900 r.

"Te objawienia są w pełni zaaprobowane przez Papieża:: Luty 1875 r." 

 

 

Pięć lat później, w 1876 r. Matka Boska objawiła się ponownie, tym razem
w Pellevoisin