Święta Joanna d’Arc
1412 r. – 1431 r.
Święto: 30 maj
Znana także jako: Dziewica z Orleanu; Jeanne d'Arc; Jean D'arc; Jehanne Darc
Joanna d’Arc, święta patronka Francji i bohaterka narodowa, prowadziła ruch oporu przeciwko angielskiej inwazji na Francję w czasie Wojny Stuletniej. Ona urodziła się w dniu 6-ego stycznia 1412 r. w Greux-Domremy, w Lorraine, we Francji; jako trzecie z pięciorga dzieci rolnika Jacques Darc i jego żony Isabelle de Vouthon w mieście Dożremy, na pograniczu prowincji: Champagne i Lorraine. Ona spędziła swoje dzieciństwo towarzysząc ojcu w wypasaniu jego stada na polu i ucząc się religii oraz pomagając jej matce w gospodarstwie domowym. Kiedy Joanna była w wieku około 12-tu lat, ona zaczęła słyszeć „głosy” Świętego Michała Archanioła, Świętej Katarzyny i Świętej Małgorzaty wierząc, że oni zostali przysłani przez Boga. Te głosy powiedziały jej, że jej misją wyznaczoną przez Boga jest uwolnienie jej kraju spod panowania Anglików i pomoc następcy tronu francuskiego w objęciu władzy, we wstąpieniu na tron Francji. Te głosy kazały jej obciąć włosy, ubrać się w męski mundur i wziąć broń. Joanna zeskrobała nawóz owiec ze swoich stóp, obcięła włosy "krótko i na okrągło, tak jak to było w modzie u młodych mężczyzn", poszła do jej wuja Roberta de Baudricourt i przekonała go, aby zapewnił jej eskortę do Chinon. On dał jej konia i sztylet wystarczająco cienki, aby pasował do jej kobiecych rąk, a także tunikę i spodnie, buty i czarną czapkę męską. On słyszał jak eskortowało ją sześciu mężczyzn, którzy złożyli przysięgę, że dowiozą ją bezpiecznie do Chinon; oni owinęli nogi ich koni w szmaty, aby stłumić odgłos ich kopyt i odjechali.
Dwanaście dni później oni przyjechali na dziedziniec Delfina. Joanna natychmiast odnalazła następcę tronu (on był mężczyzną o najdłuższych nogach tutaj.) "Mnie nazywają Joanną Dziewicą", ona oznajmiła mu. "Daj mi żołnierzy i ja dokonam oblężenia i zdobycia Orleanu." Delfin kazał zrobić dla niej zbroję i chorągiew z wizerunkiem Pana Jezusa Chrystusa na tle tęczy z jej mottem: Jezus--Maria. Joanna ujawniła, że sztylet, który ona zamierzała przynieść leży ukryty w kościele pod wezwaniem Świętej Katarzyny w Fierbois; on może być rozpoznany przez pięć krzyży wygrawerowanych na jego ostrzu. Tak też i było. W towarzystwie około trzech tysięcy żołnierzy i kilku najlepszych rycerzy Delfina, ona wyruszyła do Orleanu. W połowie bitwy, Joanna miała już swoją stopę na pierwszym szczeblu drabiny oblężniczej, kiedy lecąca strzała wbiła się w jej ramię, blisko szyi. Jej rycerze wynieśli ją z pola walki i obcięli żelazny koniec strzały. Joanna sama wyciągnęła ostrze strzały z jej ciała, wspięła się na konia i pojechała z powrotem walczyć o zwycięstwo. Joanna walczyła podczas jej drogi do Reims tak, aby Delfin, który jechał za nią, mógł bezpiecznie przebyć drogę i zostać ukoronowany. On nie mógł być ukoronowany koroną Charlemagne, jako że Anglicy już ją ukradli; ale kanonicy z Katedry w Reims znaleźli skromny substytut. Baronowie Delfina odziali go w niebieski płaszcz z wyhaftowanymi, złotymi fleurs-de-lis i arcybiskup pomazał go na króla. On był teraz Charles-em VII, Królem Francji. Podczas koronacji, Joanna d’Arc otrzymała honorowe miejsce obok niego.
Jednak, król nie skorzystał z rady Joanny, aby on wykorzystał swoją przewagę wojskową w celu uwolnienia swojego kraju. Kiedy ona próbowała wyzwolić Paryż spod panowania Anglików, on odmówił jej odpowiedniego wsparcia i próba się nie powiodła. W maju 1430 r., Joanna została wzięta do niewoli podczas bitwy i próbowano ją oskarżyć o czary i herezję. Charles nie uczynił nic, aby wykupić ją lub w inny sposób ratować, chociaż jej pierwsi zdobywcy z pewnością przyjęli by okup. Ona została skazana i spalona na stosie w dniu 30-ego maja 1431 r., będąc zaledwie w wieku dziewiętnastu lat i kilku miesięcy. Francuzi jednak, poszli wywalczyć zwycięstwo na wojnie i uwolnić Francję spod panowania Anglików. Król Charles może dlatego, że to nie było dla niego korzystne, aby mówiono, że on został koronowany przez czarownicę i heretyczkę oraz, że on zawdzięcza swoje zwycięstwo i swoje królestwo paktowi z Diabłem, on naciskał na sądy kościelne, aby ponownie rozpatrzyły wyrok w sprawie Joanny i uzyskał to, że jej wyrok został anulowany w 1456 r. Ona zaczęła być szanowana jako Francuska Bohaterka Narodowa i została kanonizowana przez Papieża w maju 1920 r. Jej dzień (lub niedziela bliska temu dniu) jest francuskim świętem narodowym. Ona została uznana wraz z Denis z Paryża i z Remi z Rheims za jedną z trzech największych, narodowych świętych Francji. Ona jest uhonorowana przez Kościół, nie z powodu jej zwycięstw militarnych i nawet nie z tego powodu, że jej wizje były prawdziwe, ale dlatego, że będąc przekonana o woli Boga, o jej życiowej misji, ona odpowiedziała w wierze i posłuszeństwie tej woli, tak jak ona ją zrozumiała.
Okrzyk angielskiego żołnierza: "Boże, wybacz nam: my właśnie spaliliśmy świętą" został formalnie uzasadniony 375 lat później, kiedy Joanna została kanonizowana podczas wielkiej ceremonii w Rzymie. Zaledwie dziesięć lat po jej egzekucji nadeszło jednak, spóźnione uznanie jej wielkich zasług przez króla Charles-a VII, nastąpił wzrost patriotyzmu we Francji, a zerwanie układu pomiędzy Anglią i Burgundią otworzyło drogę do ponownego rozpatrzenia wyroku. Nowy skład sędziowski został powołany, tym razem w Paryżu i był on w rękach króla Francji; świadectwo zostało ponownie rozpatrzone, wniosek wcześniejszego sądu odrzucony i Dziewica została uznana za niewinną.
Osobowość Joanny d’Arc jest interesująca z powodu jej samej, szczególnie kiedy ona jest umieszczona pomiędzy fałszywą lub zmniejszającą się pobożnością wielu ludzi z jej epoki. Ale jej kariera też ma głębsze i szersze znaczenie. To jest jedno z wcześniejszych i najlepszych wskazań moralnych, które można uzyskać przez studiowanie tego okresu. To w tym czasie my znajdujemy zakopane korzenie jednej z najpotężniejszych sił, wybór między dobrem a złem, który wpływa na współczesną historię, poczucie przynależności do narodu, odpowiedź ludzi na apel o patriotyzm, wspólne poparcie wszystkich ludzi dla scentralizowanego rządu.
Modlitwa do Świętej Joanny d’Arc O wiarę
Święta Joanno, ty jesteś nieprzemijającym wzorem do naśladowania dla wszystkich mężczyzn i kobiet.
Niecierpliwość oraz zawiedzione nadzieje, które ty uświadomiłaś twoim generałom i królom, ukazują twoją humanitarność,
którą my możemy odnieść do naszego życia i naszych walk.
Pomóż nam w naszym codziennym życiu.
Ty żyłaś w pełni dewizą, że "Chrześcijaństwo może być nauczane tylko przez przeżywanie go."
Pomóż nam uczynić to samo.
Ja proszę ciebie o tę szczególną łaskę .....................................Dziękuję.
Amen.