Heilige Birgitta van Zweden

Kloosterlinge: 1303 - 1373

Feestdag: 23 juli (vroeger: 8 oktober) - H. Birgitta (ook wel genoemd Brigitta, Bridget, Birgit)

Birgitta werd geboren op 14 juni 1303 in Finsta Castle, een plaatsje bij Upsala in Zweden als dochter van Birger Persson, de gouverneur van Uppland, en van Inge-Borrow Bengtsdotter. Haar ouders waren nakomelingen van het Zweedse Koningshuis en verwant met heilige Ingrid. Op haar zevende kreeg ze haar eerste visioen. Op 13-jarige leeftijd trad zij in het huwelijk met de 18-jarige Ulf Gudmarsson, die zij 8 kinderen schonk, 4 jongens en 4 meisjes. Eén van deze kinderen is de H. Catharina van Zweden (1331-1381). In 1343 trok zij zich (nog tijdens haar huwelijk) samen met haar echtgenoot uit de wereld terug. Haar man trad in bij de orde van de Cisterciënzers. Birgitta trad in als lid van de derde orde van de heilige Franciscus. Tijdens haar leven stond zij al in de "geur" van heiligheid. Omstreeks 1342 maakte zij een pelgrimstocht naar het Spaanse Santiago de Compostela. Twee jaar later stierf haar man. Zij legde zich daarna toe op het doen van strenge boete door o.a. veel te vasten en kreeg het ene visoen na het andere. In deze visioenen noemde Christus haar "Mijn Bruid". Christus zou haar bevolen hebben een orde te stichten, waarvan Hijzelf de regel zou hebben gedicteerd "Birgitta-orde"; officieel: Orde Sancti Salvatoris, oftewel de Orde van de Heilige Zaligmaker. Door haar geschriften kreeg ze grote faam. Ondanks haar boetedoening bleef zij goed voor haar kinderen zorgen. Koning Magnus II Erikson (1306-1374) schonk haar in 1346 het landgoed Wadstena, in Zuid-Zweden. Zij kreeg buitengewoon veel openbaringen, o.a. beschreven in de Relevationes extravagantes (8 delen) en de Sermo Angelicus.

Later vertrok zij, samen met haar dochter de H. Catharina van Zweden in 1349, naar Rome. Daar kreeg zij toestemming voor het stichten van een eigen kloosterorde. Op haar landgoed Wadstena stichtte Birgitta de religieuze orde van de Birgittinessen (volgens de Augustijner regels) en bouwde er het eerste klooster. Ze heeft zich 24 jaar ingezet voor de verbreiding van de congregatie. Vanwege zijn harde optreden inzake het inquisitieoptreden van paus Innocentius VI (dec 1352 - sep 1362) tegen de minderbroeders-spiritualen leverde Birgitta veel kritiek. Zij had ook invloed op paus Urbanus V ( nov 1362 - dec 1370), die zij ernstig aanspoorde uit Avignon terug te keren. Deze paus bevestigde in 1370 haar orde. Na een driejarig verblijf in Rome, keerde Urbanus weer naar Avignon terug. Tijdens een pelgrimstocht naar het Heilige Land werd ze ziek. Terug in Rome stierf Birgitta op 23 juli 1373. Haar lichaam werd overgebracht naar Wadstena in Zweden. In het jaar 1391 werd zij door paus Bonifatius IX heilig verklaard.

De Heilige Birgitta werd gekozen is tot de patrones van Zweden en Europa. De eer van "patrones van Europa"deelt zij met twee andere vrouwen, de heilige Catharina van Siena (geboren rond 1346, gestorven 29 april 1380, heilig verklaard op 29 juni 1461), een Italiaanse die lid was van de derde orde van Dominicus, tijdgenote van de heilige Birgitta en net als zij een vurig voorvechtster van de terugkeer van de paus naar Rome vanuit zijn ballingschap in Avignon, en de heilige Theresia Benedicta van het Kruis, beter bekend als Edith Stein, (12 okt 1891 tot 9 aug 1942), heilig verklaard op 11 oktober 1998) een Duitse jodin, die zich bekeerde en een Karmelietes non werd en tijdens de Tweede Wereldoorlog in een concentratiekamp stierf, was de derde van het trio. Het nieuws van de proclamatie van de Heilige Birgitta tot Beschermheilige van Europa, kwam enigszins als verrassing en eerder dan was verwacht, hoewel er al enige tijd sprake van is geweest.

De kleding van de Birgittinessen:

Grijs habijt met zwarte oud-christelijke maagdensluier, waarop de Brigittijnse kroon bevestigd is. Deze bestaat uit drie witte banden, waarvan twee kruisvormig over het hoofd lopen, terwijl de derde het gehele hoofd omspant. Op de vijf snijpunten zijn stukjes rood laken aangebracht als symbool van de wonden van de Zaligmaker.

 

De Rozenkrans met 6 tientjes

Bedevaarders naar Lourdes brachten vaak uit Frankrijk een grote paternoster mee, die aan de muur werd opgehangen. Kenmerkend was dat die paternoster zes tientjes telde. Er werd dan gezegd dat zulks was toegelaten in Frankrijk, omdat dat land ‘de oudste dochter van de Kerk’ werd genoemd. Een rozenkrans met zes tientjes wordt ook wel Birgittijnse rozenkrans genoemd naar Sint Birgitta van Zweden, die hiervoor de ingeving had. Zij verspreidde deze rozenkrans en ontving de goedkeuring van Paus Urbanus V. De Birgittijnse rozenkrans wordt gebeden ter ere van de maagd Maria en ter herinnering aan de 63 jaren die Maria op aarde heeft geleefd. Hij werd oorspronkelijk gebruikt door de zusters Birgittinessen. De Birgittijnse rozenkrans telt 6x10 kralen en 3 kralen aan de aanhanger.

Hoe wordt de Birgittijnse rozenkrans gebeden:

De ketting van deze rozenkrans is anders dan die van de gewone rozenkrans. Bij iedere goudkleurige kraal wordt de Geloofsbelijdenis gebeden; bij iedere zilverkleurige kraal het Onze Vader en bij iedere blauwe kraal het Weesgegroet. Na het zesde tientje, bij de kralen die de ketting verbinden met het kruisje, wordt bij de zilverkleurige kraal het Onze Vader gebeden en bij de blauwe kraal het Weesgegroet.

Iconografie:

Veelal afgebeeld als Birgittines met in haar linkerhand een kruisbeeld, rozenkrans en regelboek.

Regel en spiritualiteit:

Nederigheid, zuiverheid en armoede.

Patrones:

Europa, Zweden, weduwen.

De 15 gebeden die Jezus gaf aan De Heilige Birgitta van Zweden in de kerk van de Heilige Paulus in Rome

De profetieën en openbaringen van de Heilige Birgitta van Zweden

Met dank aan de zusters Birgittinessen